co dalej z basem?

7 komentarzy

1. Witam… moim zdaniem do sprawy trzeba trochę inaczej podejść…. Gra na
   basie , to jest może cześć życia , czasami jego sens , czasami tylko hobby
   , dla niektórych sposób na podbudowanie własnego ego , dla niektórych
   alternatywny sposób na zarabianie kaski.Każdy z tych powodów jak pisał Pi ,
   musi być wystarczająco silny , aby coś z tego wyszło.

   Ale dla mnie gra na basie to nie jest matematyka , czy znajomość języków.
   To gra dźwięków , odgłosy duszy , elektrony dające się usłyszeć nie
   tylko przez samego siebie.

   Wiadomo że jeśli cokolwiek nowego się naucze , to sprawia mi to przyjemnosć
   , ale rzecz w tym żeby podejśc to tego bardziej na luzie. Poczuć tą
   niskobrzmiącą cholere.

   Już samo szarpnięci pustej struny coś tam wyraża.

   Ja proponuje takową lekcje gry. Naucz się słuchać samego siebie , naucz
   się , tak jak zapisujesz słowa -myśli na kartce , pisać basem ( czy mówić
   , malować … do każdego co innego trafia i inaczej to robi).

   Sorki za wynurzenia , ale mnie poniosło i tak ja to widze , tego się
   ucze.

   Pozdrowionka

2. Nie jestem jakimś genialnym znawcą :p, ale nie może być hasła: Już umiem
   grać, już nie muszę ćwiczyć.

   Czasem (zawsze) trzeba ćwiczyć to, co już się umie.

   Podręczników też jest trochę więcej niż tylko p. Popławskiego.

   Poza tym, trza po prostu słuchać. Słyszysz fajny kawałek w radiu, słuchasz
   co tam koleś wyprawia na swym nowiutki Washburnie i próbujesz zagrać to
   samo! Tutaj materiałów Ci nie zabraknie 🙂

3. załóżcie kapelkę, uczcie się grania razem, jamowania, improwizacji,
   aranżacji kawałków, spróbujcie się nagrać na kompie w domu u kogoś,
   potem w studio, potem zdobądźcie sale koncertowe okolic, potem całej polski,
   nagrajcie demo, załapcie kontrakt, nagrajcie płytę, wyjdźcie z nałogów,
   rozpadnijcie się, zbierzcie z powrotem, nagrajcie dwie płyty, live i the
   best….

   jest tyle możliwości, na oko zajmie ci to 10 latek a ty się martwisz co
   robić już po roku?? przerobienie popławskiego (chylę czoła bo ja tego nie
   strawiłem) to jeszcze nic wielkiego 😛

   aha inna droga – sprzedaj bas i zacznij karierę w innym temacie 🙂

4. spoko trochę mnie chyba żle zrozumielście wiem że cwiczyć trzeba cały czas
   no i ćwicze ,a co do kapelki to już założona

   [email protected]

5. f*ck off kariery w innym temacie nie zaczne

   idle

   han

   ds

6. Ja chyba rozumiem zarówno kolege „goscia” który zaczął ten watek jak i
   posty starszych wyjadaczy obecnych na tym forum . (Tak w ogóle to cześć
   jestem tu nowy). Sam gram od roku i mam podobny problem. Tzn. trochę nie wiem
   co dalej. Tak, tak wiem , że jest tyle mozliwosci, że nalezy próbować grać to
   co się słyszy w środku samego siebie itd itp. Wiem, wiem… i zgadzam się z
   tym. I właśnie w tych mozliwosciach lezy problem. Spróbuję go wyłozyć:

   Dotychczas nie miałem problemu z nauką gry. Napotykałem nowe wyzwania,
   rozgryzałem je, znowu napotykałem, znowu rozgryzałem itd., jednocześnie
   miałem super frajdę. Tak było przez ostatni rok.

   W te wakacje pojechałem natomiast na warsztaty gitarowe do Gdyni gdzie miałem
   okazję zetknąc się z p. Ścierańskim oraz popatrzeć (posłuchać) jak
   grają inni basiści. No i trochę zgłupiałem. Jeżeli dotychczasową
   edukację basówą można porównać do podążania wąską i urokliwa (czasami
   zawaloną pniem drzewa) ścieżką w lesie, to obecną sytuację można
   porównać do stania z rozdziawioną gębą na środku wielkiego skrzyzowania
   trzech autostrad z 10-ma drogami krajowymi. Jest tylke możliwości !!!
   Jednoczesnie sam dostrzegam tyle niedoskonałości w swoim graniu, że jak
   ktoś tu napisał starczy tego na 10 lat, żeby się tym zajmować. Ktoś
   powie: no OK to w czym problem?. W tym, że nie wiem za co mam się złapać.
   Jasne chyba jest, że nikt nie będzie uczył się tappingu czy slapu
   pierwszego dnia nauki na basie. Podobnie jest z nauką po roku. Trzeba iść
   jakąs scieżką, obrać sobie jakąs drogę, żeby się rozwijać, ale z
   głową. Żeby uczyć się rzeczy odpowiednich dla swojego poziomu, a nie
   łapać się za naukę naprawdę skomplikowanych rzeczy na które przyjdzie
   jeszcze czas. (Wiecie to tak jakby na siłowni popełnić bład w doborze
   programu i wyćwiczyć sobie takie bicepsy że mięsnie nog nie bedą wstanie
   ich udźwignąc w trakcie marszu 😛 ). Zagubiłem się i nie wiem co jest
   ważne, co jest podstawowe, co mi się przyda, co powinienem rozwijać, a co
   sobie odpuscić bo na razie to nie jest istotne i przyjdzie na to jeszcze pora.
   Cierpię na szok informacyjny 😕 . Za dużo mozliwości, za dużo dróg którymi
   można podązyć, a ja stoje z rodziawioną gebą na środku tego skrzyzowania i
   nie wiem w którą stronę isc. ❓

   Mam nadzieję, że udało mi się zobrazować w czym tkwi problem tego
   „gościa” i mój także. Wszelkie sugestie mile widziane.

   Pozdrawiam wszytskim i sorx za przydługiego posta hehe

7. tak o to mi właśnie chodziło ! w tym tkwi mój problem

   dzięki

   [email protected]

Możliwość komentowania została wyłączona.