tubas – fejsbukowy!

Od dłuższego czasu różni znajomi z szerokiego świata namawiali mnie na
założenie fejsbukowego profilu!

Podobno w ten sposób łatwo można czuć wzajemną bliskość mimo dzielących
odległości, a im brakuje częstszego kontaktu ze mną…

Uważałem, że maile i telefon oraz Skype, to aż nadto wystarczające
narzędzia dla stęsknionych.

Niedawno jednak Młodsze Dziecko zafundowało mi smartfon, a w nim aplikację
„facebooka”.

Postanowiłem więc sprawdzić jak to wszystko działa.

Założyłem konto i powolutku, bez pośpiechu uzupełniam swój profil. I oto
nagle okazuje się, że z dnia na dzień przybywa mi profilowych znajomych.

Takich prawdziwych, rzeczywiście osobiście mi znanych osób, których miałem
przyjemność w życiu poznać: szkolni koledzy i koleżanki,

muzycy, z którymi grałem lub grywałem okazjonalnie, plastycy i aktorzy,
działacze społeczni i prywatni znajomi.

Oprócz nich spore grono wirtualnych znajomych z forów społecznościowych, w
tym oczywiście także z „basoofki” i „basscity”…!

Odezwali się ludzie, z którymi dawno straciłem kontakt. Sądziłem nawet,
że już o mnie zapomnieli. Okazuje się, że jednak nie – a nawet, że
doskonale pamiętają szczegóły, o których ja zapomniałem!

Zmobilizowało mnie to trochę i zaczynam gromadzić materiały, aby
dołączyć je do profilu, ponieważ nie jestem zapiekłym zwolennikiem
internetowej anonimowości.

Pogodziłem się ze wścibstwem różnych przeszukiwarek i nachalnością
usługodawców, sprzedawców, ankieterów, ponieważ to elementy wirtualnej
codzienności, która stała się nieodłączną częścią życia w
„realu”.

W fejsbuku denerwuje mnie tylko jedno: natłok osób zupełnie mi nieznanych, a
chcących koniecznie zostać moimi „znajomymi”.

Zawsze starannie zapoznaję się z profilem takiego zapraszającego. Nie znam
przecież np.forumowiczów „basscity” i „basoofkowiczów”, a ich oczywiście
chętnie zapraszam do grona moich znajomych…!

Jednak częściej zdarzają się osoby mające wśród „znajomych” wyłącznie
tzw. osoby publiczne (głównie różnych lokalnych polityków), profile
różnych instytucji, „fanpage” imprez i akcji oraz chmary dzieciaków
kolekcjonujących „lubię to!” oraz „znajomych” na wagę…

Powiem Wam, że to bardzo smutny obrazek: dojrzały facet np.po 40-tce, który
nie zna tak naprawdę nikogo i rozsyła rozpaczliwe zaproszenia do każdego,
kogo wskaże mu przeszukiwarka jako potencjalnego „znajomego”…

Druga rzecz: dla mnie tych kilkudziesięciu autentycznych znajomych, to już
jest ilość trudna do ogarnięcia aktywnym kontaktem i na pewno do wielu z
nich nieprędko się odezwę personalnie.

Miło jest mieć świadomość, że są oni na tyle zainteresowani mną, żeby
od czasu do czasu spojrzeć na „Facebook”, co ja tam robię, a i ja zaglądam z
ciekawością na ich profile, tym niemniej moje potrzeby „wywnętrzania się” z
nadwyżką zaspokaja ten blog na „basoofce” i pogawędki o pierdołkach na
„mordce” w „basscity”!

Koniec czerwca na „zakwasowym” GRAJMIDOLE dla basistów (i
nie tylko!) (www.basscity.eu/thread-1225-post-191699.html) będzie okazją do osobistego poznania forumowiczów
znanych mi tylko z „nicków” i fejsbukowych profili.

I powiem Wam, że właśnie na tym polega prawdziwa znajomość!

Pogawędka przy Kielonku, Piwku, Goloneczce, Śledziku czy wręcz tradycyjnej
„lornecie z meduzą” (dwie pięćdziesiątki i galaretka) utrwala więzy
znajomości lepiej niż najbardziej szczegółowa informacja z internetowych
wyszukiwarek…

Mimo to zapraszam do grona moich fejsbukowych znajomych, bo naprawdę
„lubię!” Was wszystkich, a tych najbardziej aktywnych
chętnie poznam bliżej u „zakwasa” w Zgierzu. Do zobaczenia!

www.facebook.com/tubas54