tubas – upalne wspomnienia militarne…

9 komentarzy

1. Nuty są fajne i ciekawe!:) Towarzysze, uczcie się nut!:)

2. Zahartują się kolego Tubasie, zahartują! Ostatnio jak padła ze strony
   wokalistki propozycja zagrania koncertu, to tylko my – młodzi, czyli
   wokalistka oraz ja, któremu po 3 operacjach kategorycznie zabroniono
   podnoszenia nawet basiórki w futerale bo mogłoby się to źle skończyć i
   pałker, który ledwo chodzi z powodu jakiegoś mięśnia uciskającego
   kręgosłup – ekipa w wieku 23-27, a pozostała część zespołu w przedziale
   45-48 zaczęła się wykręcać że lepiej dopóki wszyscy nie wyzdrowieją to
   nie grać. Ha, ja nadal uważam że dałbym radę jakby ktoś mi nosił graty i
   przystawił krzesło! 😉

   A nuty to język muzyki!

   Nie wiem jak można się ich nie uczyć choćby podstaw z samej li tylko
   ciekawości i dla własnej satysfakcji.

   Skoro lubimy grać, uważamy się za muzyków, to czemu nie chcemy uczyć się
   języka muzyków? To tak jakby sobie pojechać do np USA, zamieszkać tam,
   głosić naokoło jakiż to piękny kraj i jakże go kochamy i że czujemy się
   Amerykanami jednocześnie nie wykazując najmniejszej ochoty na nauczenie się
   paru słów po angielsku 😛

3. Pozwólcie, że zamienię się na chwile w adwokata diabła..

   Nauka języka to bardzo przydatne i dobre porównanie.

   Zapytam więc – dlaczego (prawie) wszyscy uczą się angielskiego a nie np.
   koptyjskiego? Odpowiedź wydaje się prosta – angielski jest bardzo użyteczny a
   koptyjski nie.

   A jak ma się to w przypadku nut? Nie odkryje Ameryki, jeśli powiem, że bez
   nut można się obyć. Na poziomie chałtury i amatorskiego pogrywania w emdeku
   lub garażu, nie są one niezbędnie. Owszem, chcąc zgłębiać teorie muzyki,
   trzeba się z nimi zaprzyjaźnić, ale i tu autorzy i wydawcy podręczników
   idą na rękę „niepiśmiennym” dołączając do swoich wydawnictw taby. Co
   innego, jeśli zaczyna się grać z zawodowcami. Tu chociażby z powodu
   wykonywanego repertuaru, nuty trzeba znać.. Tylko ilu z nas grywa w zawodowych
   składach? Ilu zmusi się bez ważnego powodu do zgłębienia tej jakże
   szlachetnej sztuki?

   Czas na konkluzję..

   Zgodnie z tym co napisał Tubas – wszystko zależy od indywidualnych i silnych
   motywacji.

   Namawianie i przekonywanie nie wiele tu pomoże. Z drugiej strony, skoro kropla
   drąży kamień..

4. Bo mieszkając w USA większość ludzi mówi po angielsku :]

   Dlatego np muzycy nie uczą się starożytnych hieroglifów czy pisma
   supełkowego. Ani tego „polskiego wynalazku” mającego zastąpić zapis nutowy
   (Tubas o tym wie, sam mam jeszcze szkółkę basówą z takim zapisem – nuty to
   przy tym superprosty i super przejrzysty zapis). Dlatego nuty na całym niemal
   świecie są takie same.

   Są jeszcze bardziej uniwersalnym językiem niż angielski – używa ich
   praktycznie cały świat, a jedyna różnica to nazwy jednego dźwięku
   będąca dziełem przypadku (pomyłki). Dodatkowo nawet jeśli poświęci się
   15 minut na rozczytanie zapisu nutowego, można od razu przejść do grania
   utworu którego nie słyszało się nigdy przedtem. Nie mówiąc już o tym co
   daje czytanie avista! To jest po prostu najpełniejszy sposób na zapisanie
   muzyki bez utrwalania dźwięku. Pomimo wszelkich wad i trudności
   wynikających z nauki oraz żmudnego procesu spisywania jesteś w stanie
   napisać utwór a koleś na drugim końcu świata może go zagrać nie
   słysząc go nigdy przedtem – jak dla mnie to jest całkiem fajna rzecz 🙂

   Jasne że bez nut się można obyć, do operowania „językiem muzycznym” na
   poziomie „komunikatywnym” moim zdaniem wystarczy operowanie dźwiękami. Jeśli
   do tego jest dobre ucho to już naprawdę można świetnie współpracować z
   innymi muzykami!

   Porozumiewanie się w stylu „zagraj 3 próg na strunie E a później 5 próg na
   strunie A” to żenada, nieumiejętność czytania choćby prostych zapisów
   nutowych to jedynie pewne ograniczenie w komunikacji 😉

5. @mazdah:
   Porozumiewanie się w stylu „zagraj 3 próg na strunie E a później 5 próg na strunie A” to żenada,

   otóż to ;] dlatego uciekam od tej żenady jak tylko mogę, przynajmniej
   dzwiękami proboje się wyrażać.

   macie może jakieś rady od czego uczyć się nut? podręczników z teorią w
   domu brak a chciałbym ogarnąć, wkońcu już prawie rok gram.

6. Dla najbardziej początkujących znakomita jest „Szkoła na gitarę basówą”
   Janusza Popławskiego. Na kilkudziesięciu stronach poznajemy nuty, początek
   zarysu wstępu do podstaw teorii[ : ) ], różne standardowe groovy
   basowe(taneczne i nie tylko) oraz kilka naprawdę dobrze wybranych przykładów
   linii basu do konkretnych utworów. Są też etiudki ułatwiające przyswojenie
   pewnych nawyków!

   Jeżeli znajdę swój stareńki egzemplarz to postaram się go udostępnić
   zainteresowanym…

7. Ja wiem czy tylko dla najbardziej początkujących? Aktualnie czeka aż
   przerobię coś innego, ale jak przeglądałem dalsze strony, to aż mózg się
   lasował heheh.

   Wydaje mi się, że jak ktoś to przerobi rzetelnie, to będzie gotów do
   grania wszystkiego i z każdym oraz nic go nie zaskoczy…

8. @mazdah:
   […]Wydaje mi się, że jak ktoś to przerobi rzetelnie, to będzie gotów do grania wszystkiego i z każdym oraz nic go nie zaskoczy…

   Amen!

9. Tubasie, człeku bardzo mi miły, mam pomysł dla calego furum basoofki, jeśli
   się zgodzisz zebrac te swoje blogi w jedną całość, a naprawdę moim
   zdaniem masz talent nie tylko muzyczy,można by te wpisy mające humor dynamizm
   i historię wydać jako książkę i nie ganiając po stronach basoofki mieć
   to na szfce nocnej obok siebie i w chwilach zwątpienia i rozmyślania nad
   upływającym czasem, poczytać. To nie dotyczy tylko tych, którym tego czsu
   nie zostało już wiele, choć kto wie.Pieniądze ze sprzedaży można by jako
   całe forum, bo myślę,że wielu odwiedzająch te strony by kupiło,
   przeznaczyc na jakąś fundację, naprzykład dzieci z chorobami nowotworowymi.
   Pozostaje forma prawna, na której się nie znam. Naprawdę fajnie się to czyta
   nie ujmujć nic innym.Pozdrawiam

Możliwość komentowania została wyłączona.