Precyzja pracy lewej dłoni na gryfie i prawej szarpiącej struny…

25 komentarzy

1. Ja tak sobie myślę, że najlepsze co można doradzić, to żebyś grał tak
   wolno jak potrzebujesz, aby to wyglądało tak dokładnie, jak oczekujesz, graj
   tak żmudnie, w kółko i zwiększając tempo w końcu będziesz śmigał.
   Myślę, że każdy tak ma i nie przeskoczysz tej żmudnej pracy. A wszelkie
   grip mastery i inne wynalazki IMO powinieneś omijać szerokim łukiem.

   Pozdrawiam

   Jarek

2. Myślę, że masz 100% racji, aczkolwiek jak do tej pory nawet powolne granie
   nic mi nie daje. Tzn. oczywiście powolutku jak dokładnie patrzeć na gryf, to
   dociskam jak trzeba i tak dalej, ale już prawa ręka tak nie działa. Nie
   umiem jej tak ułożyć i nie do końca wiem jak sensownie szarpać, aby było
   ok. Oczywiście, jest to kwestia ułożenia tzw. aparatu dłoni i w sumie
   trudno, aby książki o tym pisać, gdyż wymaga to raczej nauczyciela, który
   to zrobi, ale powiedzmy, że chwilowo mój budżet nie jest w stanie się na to
   zgodzić.

   Co do varigripa, to mając go może dwa tygodnie dopiero (a używając kilka
   dni) nie wypowiem się jeszcze czy to ma naprawdę jakiś sens, ale
   podejrzewam, że jako ćwiczonko spomagające siłę i ogólną ruchliwość
   palcy, jakoś tam się sprawdzi. Coś jak lekka rozgrzewka po prostu, czy
   rozciągnięcie, a prawdziwa praca nad motoryką to ćwiczenia na gryfie już.

3. A skąd jesteś?

   W ogóle, to ją sobie nie przypominam takiego problemu.. Oczywiście – fałsze
   były, ale takiego problemu z notoryka nie.. Może po prostu to tkwi w braku
   ćwiczeń? Każdy tu przyzna mi rację, że gdy nie poćwiczy parę dni to gra
   mu się drewnianie. 🙂

4. Z Warszawy.

   Napewno regularność i długość ćwiczeń ma znaczenie. Tylko… właśnie
   _jakich_ ćwiczeń? Bo ja jakoś konkretnych na motorykę nie umiałem
   znaleźć – może kwestia, że masa ćwiczeń na różne rzeczy przy okazji
   motorykę też mocno przećwicza?

   Dodatkowo jest jeszcze kwestia, iż od jakiś 20 lat mniej więcej stukam w
   tego „komputra” i ręce mam pod szybkie pisanie już „ułożone”.
   Przemodelowanie tych ruchów może być bardzo dużym wyzwaniem…

   Ja się po prostu zastanawiam co i jak ćwiczyć, aby z tym nieprecyzyjnym
   „bałaganieniem” walczyć… stąd „marud” w blogu 😉

5. Może nic nowego nie powiem ale polecam przy ćwiczeniu artykulacji po prostu
   myśleć nad tym co się robi i skupić się na słuchaniu jak zmiany miejsca i
   kąta szarpania strun albo siły nacisku lewej dłoni wpływają na wydobywany
   dźwięk. Jak efekt Cię zadowoli to spróbuj grając już oklepane kawałki
   skupiać się właśnie nad wypracowaną artykulacją i cały czas
   przyzwyczajać do tego dłonie. Ja nie mam i nie miałem żadnego nauczyciela
   basisty ale metodą prób, błędów, eksperymentów i podpatrywania miszczów
   z youtube staram się cały czas ten aspekt grania udoskonalać, efekt nie jest
   natychmiastowy ale jak ktoś z zespołu powie kurde jakoś tak inaczej grasz,
   lepiej brzmisz to jest wtedy moment nieopisanej satysfakcji 🙂

6. I znów kolejna racja w 100%. Myślenie nie boli przecież 😉 Z druiej strony
   ja jak na razie tego nie odkryłem, w sensie, próbowałem tak i siak i nadal
   straszny bajzel. Stąd też próba aktywnieszego, bardziej kolektywnego
   poszukiwania jakiegoś rozwiązania dla siebie.

   Pewien mój znajomy – również muzykujący – podał mi taką myśl (podobno
   znany fakt), że od siedzącego trybu życia (komputer, książĸi itp) kręgi
   szyjne się nienajfajniej poukładały i poprzez nacisk na nerwy, wpływają
   negatywnie na motorykę dłoni właśnie. Może coś w tym jest i po prostu
   należało by odwiedzać regularnie specjalistę od masażu?

   Swoją drogą, kolejny aspekt. Granie z ludzmi. W zespole. O tak, to trzeba,
   trzeba i trzeba… Znów się mogę tylko zgodzić 🙂

7. Polecam książke Bass Fitness, wystarczy zrobić z niej parę ćwiczeń
   dziennie a po miesiącu artykulacja i motoryka zmienia się na lepsze…
   Generalnie wydaje mi się że za pomocą dobrych ćwiczeń można poprawić u
   siebie każdy mankament, trzeba tylko zdawać sobie sprawę z tego jak
   ćwiczyć (od wolnych tęp do szybkich, pilnować dynamiki i czystości
   dźwięku, ZAWSZE z metronomem bla bla bla i mnóstwo innych reguł które
   można znaleźć na forach, książkach, youtubie…) no i trzeba być jeszcze
   cierpliwym! Nie od razu Pastorius grał czysto!

8. @Zwierzynka: I znów kolejna racja w 100%. Myślenie nie boli przecież 😉 Z druiej strony ja jak na razie tego nie odkryłem, w sensie, próbowałem tak i siak i nadal straszny bajzel. Stąd też próba aktywnieszego, bardziej kolektywnego poszukiwania jakiegoś rozwiązania dla siebie.

   Jak kolega JarekM wcześniej napisał, nie ma drogi na skróty 😀 Jak
   posłucham swojego grania (grałem wtedy ok 4 lat) na pewnej płycie to sobie
   myśle ja pier$%^le jak ja mogłem z takim graniem wyjść do ludzi!;/

9. Zwierzu! Mysle, ze powinienes po prostu grac swoje (cwiczenia, wprawki, muzykę,
   co tylko) i uzbroic się w cierpliwosc. W koncu zrobiles bardzo duze postepy – i
   o by tak dalej, a będzie, jak tam sobie chcesz 😉

   Pod wodzą Wodza i przewodnictwem Przewodniczacego – damy rade i bedziemy pro!
   🙂

   Pozdrawiam,

   Kuba

10. Napewno regularność i długość ćwiczeń ma znaczenie. Tylko… właśnie _jakich_ ćwiczeń? Bo ja jakoś konkretnych na motorykę nie umiałem znaleźć

    http://www.tinyurl.pl?vFKIOQWQ

    1 jakich? każdych

    2 wystarczy wpisać cokolwiek w googlach w tym temacie.

    3 ćwiczenia używane przez gitarzystów, na basie spełniają swoją rolę
    równie dobrze.

    nagrywaj się, to też pomaga.

    w ogóle to nie spotkałem się z aż takimi problemami z motoryką, może masz
    aż tak fatalnie wyregulowany bas?

    ale dla ludzi póżno zaczynających rad, ani żadnej metodyki pracy nie znalazłem…

    jest taka sama jak dla każdego innego?

    ćwiczenia ze względu na wiek? to chyba dla kilkulatków tylko, żeby im się
    nie nudziło przy instrumencie 😛

    mnie się wydaję, że zamiast ćwiczyć chciałbyś przez czytanie porad
    nauczyć się grać (nie wiem, może nie mam racji) zacytuję kogoś „graj nie
    p…” hmmm :]

11. O. „Bass Fitness” powiadasz? Postaram się przetestować. Obaczym –
    obaczym.

    Cierpliwość… to nie jest moja najmocniejsza cecha 😉 Ale masz rację,
    cierploiwość i systematyczność.

12. @dwa_punkty: Zwierzu! Mysle, ze powinienes po prostu grac swoje (cwiczenia, wprawki, muzykę, co tylko) i uzbroic się w cierpliwosc. W koncu zrobiles bardzo duze postepy – i o by tak dalej, a będzie, jak tam sobie chcesz 😉
    Pod wodzą Wodza i przewodnictwem Przewodniczacego – damy rade i bedziemy pro! 🙂
    Pozdrawiam,
    Kuba

    Ku pokrzepeniu serc! 😉

    Ja nadal szukam czegoś co mi usystematyzuje to co robię. Tzn. wprawek, które
    będą bardziej ukierunkowane na konkretne zagadnienia, tak aby wyćwiczyć
    pewne mankamenty przeszkadzające mi obecnie. Wyżej wspomniany „Bass Fitness”
    zapowiada się ciekawie. Dlatego też tak poszukuję 🙂

13. @em.smalec:

    Napewno regularność i długość ćwiczeń ma znaczenie. Tylko… właśnie _jakich_ ćwiczeń? Bo ja jakoś konkretnych na motorykę nie umiałem znaleźć

    http://www.tinyurl.pl?vFKIOQWQ

    1 jakich? każdych
    2 wystarczy wpisać cokolwiek w googlach w tym temacie.
    3 ćwiczenia używane przez gitarzystów, na basie spełniają swoją rolę równie dobrze.

    I uzyskać miliard niepotrzebnych postów? Gugla używam od czasów
    prehistorycznych. A wcześniej takich fajnych zabawek jak gopher. To były
    dopiero katalogi informacyjne. Tym razem aby uzyskać sensowniejsze informacje
    wolę zapytać u źródła, czyli u tych, którzy już część tej drogi
    przede mną pokonali.

    O tym, że ćwiczenia używane przez gitarzystów też są sensownie pomocne,
    nie wiedziałem. To ciekawa informacja. Dzięki.

    @em.smalec:
    nagrywaj się, to też pomaga.

    w ogóle to nie spotkałem się z aż takimi problemami z motoryką, może masz aż tak fatalnie wyregulowany bas?

    Nie, mam za duży bass jak na siebie (źle dobrany, jak się nic nie wiedziało
    kiedyś), to znaczy trochę za szeroki rozstaw strun jest niestety, a ja mam
    krótkie palce. A do tego mam „informatyczne ręce”, czyli łapy totalnie
    skatowane stukaniem na klawiaturze po 16h dzienie. To naprawdę mocno psuje
    niestety :/

    @em.smalec:

    ale dla ludzi póżno zaczynających rad, ani żadnej metodyki pracy nie znalazłem…

    jest taka sama jak dla każdego innego?
    ćwiczenia ze względu na wiek? to chyba dla kilkulatków tylko, żeby im się nie nudziło przy instrumencie 😛

    mnie się wydaję, że zamiast ćwiczyć chciałbyś przez czytanie porad nauczyć się grać (nie wiem, może nie mam racji) zacytuję kogoś „graj nie p…” hmmm :]

    I tu Cię zaskoczę. Otóż im starszy jest człowiek (czyt. im póżniej
    zaczyna) tym jest trudniej. Dlaczego grania na instrumentach uczy się
    kilkuletnie dzieci? Bo łatwiej jest im nabrać odpowiednich nawyków i
    szybciej można skorygować jak coś jest źle. Do tego nauka przychodzi im
    po prostu szybciej – są bardziej chłonne. Człowiek starszy (ja mam obecnie 33
    lata) ma już nawyki i swoje maniery. I to jest trudniejsze. Do tego jak masz
    już „skrzywienia zawodowe”, to jeszcze je musisz przewalczyć. Dlatego nie
    jest to tak proste jak dla młodego człowieka, który ma powiedzmy 16 czy 18
    lat (nikogo tu nie deprecjonuję!). Wydawało by się, że skoro piszę z taką
    oszałamiającą prędkością na komputerze, to powinienem też wymiatać na
    gryfie. Nic bardziej mylnego. To inne ułożenie rąk i inna praca mięśni.
    Stąd też te moje pytania o ćwiczenia itp itd.

    I nie, nie chcę zamiast ćwiczyć czytać porad. Owszem, mam cechę
    nadmiernego zbierania wiedzy, ale z drugiej strony potrzebuję konkretnych
    rzeczy, które spełnią moje wymagania i pomogą w bardzo konkretnych
    sprawach.

    A ogólnie „graj nie p…” też ma sens 😉

14. Zwierzu, edytuj posty 😉

    Co powiesz na takiego pajaka?

    —3—4—1—2———–

    -1—2—3—4————-

    Cyferki jednoczesnie wskazuja „progi”, jak i palce, których uzywasz – każdy
    palec obsluguje tylko jeden prog. Cudzyslow dlatego, ze delikatnie sugeruje
    przelozenie ukladu palcow i zaczac w dużo wyzszych pozycjach 😉

    Rozciaga lape, poprawia koordynacje, uczy precyzji. Dla wiekszego funu można
    sobie przeskakiwac 1-2 struny, wtedy wyglada to na przyklad tak:

    —3—4—1—2———–

    —————————

    -1—2—3—4————-

    A co się twojego Ibaneza tyczy – przypomnij mi nastepnym razem, to sobie zmacasz
    mojego jazza z waziutkim gryfem. Zreszta wszystkie sobie zmacaj, to może jakieś
    preferencje sobie wyklarujesz 😉 Ja na przyklad bylem niezmiernie zaskoczony,
    ze lotniskowy gryf w pieciostrunowych BTB mi pasowal, chociaz wydawalo mi się,
    , że jest dokladnym przeciwienstwem moich upodoban 🙂

15. Muszę tego pająka opalcować ;P

    Teraz to nic z tego, bo w robocie siedzę i tu to sobie mogę co najwyżej w
    tuxguitar powpisywać i midi dźwięków posłuchać.

    Ale jak tak sobie pomachałem palcami to widzę tu niezłego łamańca. Będzie
    bolało ;]

    BTB ma bodajrze 19mm między strunami. A np. seria zdajsie SR Ibanez ma 16.5mm.
    Mój Hohner też chyba ma 16.5mm i jak biorę go do łap po Ibku to…
    wąziutki ten gryfik, leciutka gitara i w ogóle dziwne uczucie 😉 Ale z
    chęcią oganę Twojego jazza, żeby zobaczyć jak mi to leży. Myślę, że
    największe znaczenie ma długość palców. Dla dłuższych szerszy rozstaw
    będzie lepszy, bo „paliczki” się będą lepiej mieściły i układały. Ale
    to tylko tak sobie myślę, bo nie mam poparcia naukowego w tym zupełnie 🙂

16. Jak krótkie masz palce? 3 cm? za duży bas? jeśli masz 140cm wzrostu to
    rozumiem ale bez przesady, rozstaw strun 19mm i wielkość korpusu(?) nie
    powinny mieć tak dużego wpływu na grę jak ustawienie wiosła. Zostaje Ci
    pewnie gra pod okiem nauczyciela, który zmusi Cię do treningu i poprawi
    błędy szybciej niż ty sam do tego dojdziesz – przez forum tego się nie da
    zrobić:)

    Jest taki pan któremu utrata całej dłoni nie przeszkadza w świetnej grze na
    basie
    https://www.youtube.com/watch?v=eskvyuzF1-Y

17. Właśnie o tą szybkość dojścia do tego co jest błędem mi chodziło.
    Stąd pytanie o ćwiczenia. Bo błądzenie po omacku to jednak wymaga
    posiadania dużej ilości wolnego czasu, czego u mnie brak ;]

    A palce mam krótkie naprawdę może nie 3cm, ale… do 8cm :] I naprawdę mam
    małe dłonie. Dlatego „pająki” są dla mnie mega kłopotliwe.

    Oczywistym jest, że forum mi nie zapewni treningu ;] Forum jest tylko
    źródłem wiedzy o ćwiczeniach, nic więcej.

    A dla tego pana z YT pełen szacun!

18. Zanim doczytałem wszystkie posty rzuciła mi się jedna rzecz – sugerujesz,
    że niewłaściwe szarpanie strun wpływa na wzbudzanie się pozostałych.
    Prawda jest taka, że szarpanie szarpaniem, ale to reszta paluchów i druga
    dłoń ma zajmować się tłumieniem. Palec szarpiący niech się tylko skupi
    na szarpnięciu i na tym, żeby wylądował na grubszej strunie nie szarpiąc
    jej przypadkiem. Ot, cała filozofia grania palcami (z grubsza
    oczywiście).

    Lewa ręka – kiedyś poznałem fajną lekcję, w sumie na elektryka ale chodzi
    o to samo. Nie wiem czy masz ten problem, ale warto przytoczyć – chodzi o
    siłę dociskania struny. Zaczynasz sobie szarpać strunę „pustą”, kładziesz
    palec na strunę, powoli ją dociskając do podstrunnicy (bardzo powoli, druga
    ręka cały czas szarpie strunę, mimo, że jest tłumiona). W momencie kiedy
    pojawia się czysty pełny dźwięk przestajesz zwiększać docisk. To jest
    docisk jakiego masz używać, nie mocniej, bo szkoda ładować za dużo siły,
    skoro nic to nie poprawi.

    Rozciąganie łapy – pajączki.

    I oczywiście regularność ćwiczeń, czego jesteś świadomy. Z każdego
    łapnięcia instrumentu poświęc 10 minut na pajączki i skakanie palcami po
    strunach (prawa ręka idzie ósemkami, po dwie na strunę w górę i w dół).

19. Hym… ten temat tłumienia pozostałymi jest dla mnie ciekawy. Znaczy taki
    aspekt. Tzn. Pendo pokazywał technikę tłumienia struny następnej (zgodnie z
    kierunkiem szarpnięcia), ale jakoś nigdy nie ogarnąłem całej reszty
    tłumienia. W jaki sposób to się powinno odbywać? Jak ręce układać? I jak
    do tego wpleść bieganie po gryfie? Wiem, że to może sa pytania o „sam
    początek”, ale jak się ma złe nawyki na początku, potem jest tylko
    trudniej.

    Co do siły docisku, to jest to ciekawy pomysł… jeszcze tylko trzeba by
    wymyślić jak utrwalić po znalezieniu „swojej siły”, aby potem to
    podświadomie wychodziło.

    Regularność i pajączki – sprawa oczywista 🙂

20. Z tłumieniem sprawa jest prosta (jak już to opanujesz) i trudna (jak nie do
    końca widzisz sposób).

    „Mój” patent – szarpiesz strunę, palec opada na następną (tak jak
    pokazywał Pendo z tego co piszesz). Czyli masz dwie struny załatwione – jedna
    drga bo ma, druga jest przytrzymana przez palec który szarpał. Włączamy
    bullet time – patrzysz na pozostałe struny. Przystępujemy do analizy:

    – Jeśli szarpałeś D, to D i A masz z głowy, G można przytrzymać wnętrzem
    palców lewej dłoni, na E oprzeć kciuk prawej dłoni (zamiast na
    pickupie);

    – Jeśli szarpałeś G, to G i D masz z głowy, kciuk prawej dłoni na strunie
    E, strunę A blokujesz np wyprostowanym palcem (albo dwoma) dłoni lewej, ale
    tak, żeby te palce nie były potrzebne w poprzednim czy następnym
    szarpnięciu – mają być wolne w tym czasie;

    – Jeśli szarpałeś E to kciuk prawej dłoni na pickupie, ADG blokujesz
    wewnętrzną stroną palców lewej ręki.

    – Jeśli szarpiesz A, to masz z głowy E i A, G i D wolnymi palcami lewej
    dłoni;

    itd itp – to są jedynie losowe pomysły, jak NAJBARDZIEJ ERGONOMICZNIE
    przytrzymać struny które mogą być wzbudzane. Najlepiej robić to w 2
    punktach (2 palce), ponieważ nie chcemy, żeby powstał flażolet.

    Na początek to wydaje się bardzo powolne, ale szybko staje się to odruchem.

21. A ja mam radę taką, zamiast siedzieć przed kompem teraz tu, łap za
    basówkie i ćwicz…

    a tak na poważnie, jak uczę basistów nawet już grających, zaczynam od
    wolnych temp. Pusta struna, wszystkie palce dociśniete czyli dajmy na to E i
    Gis z prawidłowo ułożona łapą i tak na każdej ze strun.

    To podstawa, dopiero dalej należy kombinować z w/w pajączkami.

    Cierpliwość + żmudna praca = sukces

22. Muzz: jakbym mógł to bym ćwiczył tu i teraz. Niestety 8 godzin kieratu i
    nie ma możliwości brania gitary ze sobą do pracy, o ćwiczeniu nie
    wspominając 🙁 A tak to pozostaje tylko pozyskiwać informacje i analizować
    to co się da znaleźć.

    Masz rację, cierpliwość i żmudna praca, jeśli tylko wie się co
    robić.

    Dante: hym, jak wrócę do domu, przysiądę do podanego przez Ciebie patentu i
    zobaczymy co mi z tego wyjdzie. Bo tak na sucho to sobie mogę conajwyżej na
    kartce papieru palcami poprzebierać 🙂 Dzięki za patent.

23. Jak zaczynałem naukę gry na kontrabasie, będąc szczylem kompletnym, mój
    profesor podał mi patent… Ja Ci go sprzedam. Układaj rękę gdzie tylko
    się da na drugiej łapie, na rurce w metrze, autobusie, tramwaju, w ten
    sposób wyrobisz sobie układ i przyzwyczaisz łapę do innego ustawienia.

24. Hym, racja. Ćwiczenie bez instrumentu też się przyda. Tylko troszkę sobie
    nie wyobrażam jak na sucho układać prawą łapę. Tzn. przynajmniej na
    razie. Może jakoś coś obmyślę. Bo lewa, to dość jasne – rozciągnięty
    pajączek z kciukiem z drugiej strony i już od razu się trochę układa.

25. IMO to tak:

    1. Liczy się pier*olnięcie. XD

    2. Prawą ręką graj nieco bardziej siłowo. Nie atakuj struny dzikim
    machnięciem. Oszczędne ruchy. Jako ćwiczenie: graj, jakbyś strzelał z
    łuku. Najpierw powoli napnij strunę, a potem puść. Oczywiście od razu
    palec spada na następną strunę, tłumiąc ją.

    Jak najwięcej konkretów, głębokiego dźwięku.

Możliwość komentowania została wyłączona.